O Eυρωπαίος Περήφανος Κίμωνας: Άσιλα… αρνητές ήττας!

ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΣΚΑΛΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΕΣ ΣΚΑΛΛΙΩΤΙΣΣΕΣ ΜΟΥ GUTEN ABEND (ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ)

Πόθεν να ξεκινήσω και που να τελειώσω???

18/10/2023, μία μέρα που ο κάθε ΑΕΚτζής από δω και πέρα εν να θυμάται για ούλλη του την ζωή, ειδικά οι οπαδοί μας που έκαμαν το καθήκον τους και εβρέθηκαν στο “ΚΙΤΙΟΝ” και απόλαυσαν την ματσάρα.

Η Πετρολίνα ΑΕΚ μας λοιπόν κυρίες και κύριοι, το καμάρι της πόλης μας, για ακόμη μία φορά, για 1000στη φορά τα τελευταία χρόνια παρέδωσε δωρεάν μαθήματα στους υπόλοιπους ποιος είναι το αφεντικό και ποιος θα παραμείνει να είναι το αφεντικό της Κυπριακής καλαθόσφαιρας.

Τι και αν έλειπε ο Τζακ? Τι και αν έλειπε το κανγκουρό? Τι και αν έλειπε οι Χριστοδούλου και Λουκά? Οι υπόλοιποι έπαιξαν και γι΄αυτούς.

Αυτό που κυριάρχησε στην αναμέτρηση κόντρα στους Γερμαναράες, κατά την δική μου ταπεινή γνώμη εν το ΠΑΘΟΣ που έφκαλαν μες το παρκέ τα τσακκάλια του Λείβα… ΠΑΘΟΣ από άλλο πλανήτη… Ο κάθε ένας παίκτης, έδειξε περίτρανα γιατί βρίσκεται μες την ΑΕΚ. Τα λάβαρα ψηλά ήταν σηματοδότης το τι κάναμε και το τι μπορούμε να κάνουμε σαν Πετρολίνα ΑΕΚ.

Ακόμα πιο κ&^#$κο ήταν και το πάθος που έφκαλεν ο πάγκος μας… Σε κάθε ευκαιρία των συμπαικτών τους έδιναν την δική τους συνεισφορά δίνοντας τους δύναμη να συνεχίσουν… Αυτό ξανά για την ταπεινή μου άποψη, είναι ο όρος “ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ” ή αλλιώς “Ένας γι’ όλους και όλοι γι’ ένα.

Εθώρουν έναν Ανδρέα Λευκαρίτη τζιαι ένα Τζακ Παντελή που το άγχος τους και που την αγάπη τους για τούντο πράμα, να μεν κάθουνται τζιαι συνεχώς να δίνουν τις δικές τους οδηγίες που την δική τους πλευράς. Μάσχιαλλα τους ολάν των ανθρώπων… Άσιλα διούν τζιαι την ψυσιή τους για το άθλημα και ειδικότερο για τον τιμημένο Στρατηγό Κίμωνα… Έν εξαναείδα έτσι πράμαν!

RESPECT τζιαι ξανά RESPECT σε ούλλους ανεξαιρέτως για την δουλειά που γίνεται και θα γίνεται και για τις χαρές που μας εδώσαν και θα μας δίνουν στο τμήμα της καλαθόσφαιρας. Άσιλα… ΑΡΝΗΤΕΣ ΗΤΤΑΣ!

Με τα τόσα ωραία που είσχεν η Ευρωπαϊκή βραδιά, τα άγχη που ετραβήσαμεν, την γλύκα της νίκης μετά, ας πάμε ίσως τζιαι στο μόνο κάτα της νύχτας αυτής…

Κατ’ αρχάς μεγάλο ευχαριστώ που μέναν, τον Περήφανο Κίμωνα σας σε όλους όσους ήταν τζιαμέ στις κερκίδες και με τον δικό τους παλμό αποτέλεσαν τον 6ο, τον 7ο, τον 8ον και τα συναφή παίκτη! Αξίζουν σας συγχαρητήρια…

Αλλά… εν γινεταί ρε παιθκιά να παίζει το καμάρι της Λάρνακας, που μας έδωσε τόσες τζιαι τόσες επιτυχίες, Τετάρτη στις 19:00, τζιαι πας τις κερκίδες να βρίσκουνται καμιάν 400ιαν άτομα… Για μένα τούτον εν απαράδεκτον… Τουλάχιστον πας την κεντρική εν έπρεπε να ππέφτει καρφίτσα για καρφίτσα…

Για μένα εθεώρουν σωστό να το αναφέρω τζιαι,… μπράβο μου που το έκαμα… Kάποιοι ας το καλοσκεφτούν τζιαι την επόμενη εντός έδρας Ευρωπαϊκή αγωνιστική το γήπεδο να μυρίζει παραπάνω έδρα…

Αυτά από εμένα Σκαλιωτούθκια και Σκαλιωτούες μου! Viel Glück und ein schönes Wochenende (Καλή συνέχεια και καλό Σαββατοκύριακο)